Skip to content

Lentewandeling Ardennen 17-5-2009

Persoonlijk zag ik er naar uit om met een aantal boeven het landschap van de Ardennen extra te verfraaien. Wat was het dan ook schrikken dat bij het opstaan de regen met bakken uit de lucht kwam.

Positief blijven was de eerste gedachte en met goede moed ging ik verse broodjes halen voor mijn familie in de hoop dat deze daad de weergoden in positieve zin zou beïnvloeden.

Op de begane grond een tweetal ruimte gereed maken was de eerste actie zodat als de eerste wandelaars aankwamen deze van koffie en Ardenner gebak konden worden voorzien. De eerste werden verwacht rond de klok van elf en zie daar deze gedachte was geheel fout om 10 uur waren de eerste al aanwezig hetgeen onze voorgenomen acties iets deed aanpassen.

De regen bleef maar vallen en de kleur van de lucht melde niet veel goeds.
Langzaam stroomde de medewandelaars binnen en allen waren voorzien van een positieve grondhouding met als gevolg dat  er onder het genot van enkele druppels de start voor de wandeling werd ingezet.
Deze grondhouding en het perfecte gedrag van onze 16 boeven deed de zon al snel verschijnen.
Na een aantal minuten was de mogelijkheid aanwezig de boeven hun vrijheid te geven en te laten genieten van het landschap en zeker van elkaar.

Voor mij was het de eerste keer om met meerdere boeven te wandelen en ik moet toegeven het was een bijzondere ervaring. Kortom een plaatje.

De boeven waren al snel geacclimatiseerd en als snel stonden er een paar met hun poten in een stroompje welke ons een deel van de route vergezelde. Een route wat ons in de gelegenheid stelde naast elkaar te lopen en zo elkaar beter te leren kennen.
Af en toe moest de ondertiteling worden aangezet daar de Limburgers in de overhand waren en hun mooie klanken ten gehore brachten. Wat ik wel betreur is dat er van Duitse en Belgische zijde geen vertegenwoordiging aanwezig was als gevolg van eigen activiteiten, maar dat doen we nog eens over.

We lieten het stroompje links liggen en vervolgde onze route welke zich meer in een bosrijke omgeving veranderde. De paden waren voldoende breed maar lieten ook heerlijk karakteristieke van het gebied zien zoals de veengronden die door een enkele boef werd uitgetest met als gevolg een modderachtige uitstraling.

Rond half 2 kwamen we aan bij de herberg en vele onder ons zagen uit naar een kop koffie al of niet in combinatie met een traktatie voor de inwendige mens. De bediening liet even op zich wachten maar ze waren wel consequent het afrekenen duurde even lang.

We vervolgde onze route onder de waarschuwing dat deze een geheel andere kant van de ardennen zou laten zien. Genietend van de vergezichten daalde de route langzaam bergaf en vele voelde het al aankomen wat we nu zakken moeten we straks ook weer stijgen.
De brede paden veranderde in een smalle route waardoor zoals voorspeld er een colonne van boeven met hun baasjes ontstond. De wortels van de bomen die zich duidelijk op het smalle voetpad lieten zien maakte de route extra spannend. De gladheid en zicht op het diepen dal deed meerdere personen zich herinneren dat ze last van hoogte verschil hadden. De oogjes werden groter de wangen kleurde rood. Een route waar enige kennis van klimwerk wel zijn voordelen had gaf extra mooie beelden. Alleen de boeven waren in hun sas en enkele baasjes blaasde met regelmaat extra stoom af. Een van de typische houten bruggetjes kwam langzaam inzicht wat uiteindelijk een zeer fraai beeld opleverde. Hiermee wordt niet het waterrijke sfeervolle gebied bedoeld maar een handeling welke we met ons allen kennen bij een vers getrouwd stel waarbij de dame over de drempel wordt gedragen. Alleen was het in dit geval dat de heer de bouvier over de brug droeg, een echte gentleman.

Zoals eerder aangegeven gedachte van wat we afzakken moeten we ook weer stijgen was nu aan de orde. Met het water aan onze linkerzijde en de berg krap aan onze rechterzijde vervolgde wij het  zeer smalle pad langzaam stijgend in het landschap. Zacht hoorde je reacties zou het nog ver zijn?
Eenieder was dan ook blij uiteindelijk weer in de bewoonde wereld te komen en de gedachte naar koffie kam al snel weer naar boven.

Nog even heerlijk samen onder genot van gebak en koffie verbaal de route nog
eens te hebben gelopen werd uiteindelijk afscheid genomen.
Tot snel in een ander gebied. We hebben genoten.

Ingezonden foto’s

Back To Top